19 juli 2019 Ayutthaya

Eindelijk mochten we weg, dit begon zo langzamerhand een vakantie te worden. Je zag al aan Sam de relaxheid of was het luiheid naar voren komen haha. Lara bestelde bananen milkshakes en nam vaak niet meer dan twee slokjes en toen Sonja begon over dat ze hier nog wel een paar dagen langer kon vertoeven was het echt tijd om weer eens verder te gaan. Eerst een taxi besteld met airco voor 9 personen voor een rit van zo’n drie uur naar Ayutthaya. We werden afgezet bij het station waar we de treintickets gingen verzilveren voor 1ste klas treinkaartjes met extra grote stapelbedden, luxe afgewerkte toiletten met gouden kranen en personeel voor onze koffie, thee en frisdranken. Echt!!!, nee natuurlijk niet gewoon afzien in een derde klas coupé met nog 100 Thaise voor een treinrit van 11 uur. Je kent Sam, dus toch maar 1ste klas. Op het station van Ayutthaya de koffers opgeborgen in de publieke lockerroom. Een kamer waarvoor ze 10 bath per koffer wilde hebben. Tot onze verbazing konden we onze koffers weer terugpakken zonder enige controle.

In de tussentijd waren we per tuktuk naar twee ruines geweest met 39 graden celcius, niet te warm gewoon lekker. Sonja kwam het eerste park niet in omdat ze te schaars gekleed was en moest dus iets dragen over haar knieën. Hoewel de mannen in korte broek er goed uitzagen en gewoon door konden lopen.

Het hele rondje om de bouwwerken heeft nog geen 10 minuten geduurt, het was ook te warm voor zo’n bezichtiging. De bosjes gingen nog wel even door en ook de tweede bezichtiging namen ze alles goed in hun op terwijl het zwakkere geslacht zeg maar in de schaduw bleef wachten. We hebben nu voor de rest van de vakantie wel genoeg tempels gezien en stopten om 18:00 uur voor een hapje eten. Het restaurant zag er goed uit van buiten maar het voedsel en vooral de bediening was ronduit slecht. Het was zo erg toen we voor de tweede keer een fruit shake wilde bestellen de serveerster aangaf dat het onmogelijk was om deze te bereiden. De barman had het namelijk te druk met appen en we moesten wachten totdat hij weer tijd over had om een klant te bedienen. Gelukkig na vijf minuten vond hij een klein gaatje en maakte voor Sam en mij een fruit shake, het enige wat lekker was in dit restaurant.

Na dit spektakel en vol met verbazing zijn we naar de nachttrein gelopen. Niet lang daarna konden we onze mooie coupe bewonderen en verlieten we Ayutthaya richting Chiang Mai.