18 juli 2019 Kanchanaburi (Erawan watervallen)

Vandaag gingen we om 07:30 uur met een taxi naar de Erawan watervallen en de Hell Fire Pass. Dit betekent dat we de kinderen weer om een nachtelijke tijd moesten wakker maken en rond 06:00 uur het bed uit moesten rollen. Om 07:00 uur is het ontbijt en hier gaat alles op zijn Thais dus we hebben niet veel tijd om uitgebreid te ontbijten. Net na 07:00 uur kwam natuurlijk de taxi al aanrijden (veel te vroeg) en hebben we maar even op zijn Nederlands gegeten. Vandaag dus de Erawan watervallen en de Hell Fire Pass. Dit keer geen tuktuk maar iets decadenter, we namen een chauffeur mee voor de hele dag. Deze wacht dan netjes tot wij onze bezienswaardigheden hebben gezien.

Om half negen waren we in het Park en hadden bijna het rijk voor ons alleen dus snel naar niveau 1, foto's maken en doorlopen naar niveau 2 maar deze was net iets te mooi voor een paar foto's, dus voordat ik niveau 3 kon zeggen lag Lara al tussen de piranha's en kon papa natuurlijk niet achter blijven. Met 100 piranha's aan mijn benen probeerde ik vooruit te komen en gelukkig lieten ze al snel los totdat je even stil staat dan zijn ze weer in de attack mode. Even rond gedobberd en toen toch maar richting niveau 3 van de 7 niveau's die ze hier hebben gelopen want tuktuks reden hier niet. Op bijna elk niveau hebben we wel even lekker gezwommen en soms zelfs even gegleden. Het park werd met de minuut minder voor jezelf en na een kleine twee uur toen we op niveau 7 belandden lag heel Thailand, Frankrijk en Nederland er al in.

Wat wel weer een highlightje was waren de 10 tallen apen met kleintjes boven het pad tussen niveau 6 en niveau 7. Op de terugweg nog even op niveau 2 gezwommen en toen zijn we maar gaan eten. Een paar onmogelijke burgers gingen naar binnen en als een klein kind zat ik helemaal onder, heerlijk heerlijk. Na het eten richting de Hell Fire Pass en onze chauffeur stond al netjes te wachten dus hup allemaal de taxi in en gaan met de banaan zoals ze hier zeggen. Op de heen weg nog een stop gemaakt bij de dam maar gezien de dammen die we eerder hadden gezien viel deze een klein beetje tegen. Eenmaal aangekomen bij de Hell Fire Pass hebben we een Nederlandse audio tour gemaakt alleen helaas moest deze even binnen een uurtje gedaan worden. Door al dat zwemmen en eten waren we een beetje laat aangekomen. Dus audio apparatuur aangesloten en de 300 trappen af naar de Hell. Het was heet en gezien de hoeveelheid kilometers die we bij Erawan al hadden gelopen moesten we dat hier nog eens dunnetjes overdoen. Het zou een pad zijn van 2,5 km maar we konden het niet volledig afmaken omdat het was afgesloten dus we moesten bijna dezelfde weg weer terug. Al het lopen viel in het niets als je goed luisterde naar wat ze te zeggen hadden tijdens de audio tour. Het was voor die mensen werkelijk een hel op aarde.

Eén waar een hoop mensen nooit mee van terug kwamen. Na de tour binnen een uur afgerond te hebben stapten we onze koele taxi weer in en reden we naar de Death Railway, eentje waarvan ik dacht dat deze verbonden was met de Hell Fire Pass maar dat was niet het geval en moesten er zelf nog een half uur naar toe rijden.

Een paar foto's en wat aapjes die we onderweg tegen kwamen reden we weer terug naar ons Oriental Kwai Resort voor een laatste duik in het zwembad. Even omkleden en het laatste diner hier in het resort want de volgende dag staat Ayutthaya alweer op het programma gevolgt door de nachttrein naar Chiang Mai. Helaas zijn de vooruitzichten niet best in het noordelijke deel van Thailand maar je weet maar nooit....